دلایل استادیار دانشگاه استنفورد برای تعطیلی ضربتی شهرها برای مبارزه با کرونا - مجله آزمون اول

به گزارش خبرنگاران او در این باره نوشت: چرا تعطیلی کوتاه مدت ضروری است؟ چند روز پیش به همراه چند نفر از دوستان مقاله ای نوشتیم در مورد ضرورت تعطیلی و سیاست های پس از آن (اینجا: http://web.stanford.edu/~mohamwad/CoronaI.pdf…) یکی از دوستان پیشنهاد داد که داستان را به زبانی حتی ساده تر توضیح دهم: با توجه به شیوع شدید کرونا، فعالیتهای اجتماعی کاهش یافته و اکثریت مردم پروتکل های بهداشتی (ماسک، فاصله گذاری اجتماعی و غیره) را رعایت می کنند. اما به دلیل ناقل بودن افراد بدون علایم، افراد بیمار ناخواسته افراد جدیدی را مبتلا می کنند و در نتیجه زنجیره انتقال بیماری ادامه دارد.

فرض کنیم یک فرد در شرایط عادی با متوسط با 50 نفر در تماس است و اگر بیمار باشد 5 نفر آنها را بیمار می کند. به دلیل شیوع کرونا و پرهیز از تماس با دیگران، این فرد تنها با 20 نفر تماس دارد و به دلیل استفاده از ماسک، این فرد حدودا 1 نفر دیگر را بیمار می کند. به نظر خوب می رسد، نه؟

در این شرایط، اگر در یک شهر 200 نفر بیمار باشند، تعداد بیماران کمابیش حدود 200 نفر می ماند، چون هر بیمار یک نفر را بیمار می کند. اینجا است که می گوییم عدد بازتولید 1 است. حال فرض کنید به دلیل بی احتیاطی، تعداد بیماران جدید در روز به 500 نفر برسد و سپس احتیاط از سرگرفته شود.

حال دقیقا به این دلیل که هر فرد بیمار به طور متوسط یک نفر را بیمار می کند، تعداد روزانه بیماران از این به بعد 500 باقی خواهد ماند! مشابه همین، اگر بتوانیم به روشی تعداد بیماران روزانه را به 100 کاهش دهیم، بیماران روزانه در همان عدد متوقف خواهد شد.

بنابراین در شرایطی که کاهش تماس های اجتماعی و استفاده از ماسک یکسان است (به طوری که هر بیمار تنها یک فرد دیگر را بیمار می کند)، تعداد بیماران روزانه می تواند 100، 200، یا 500 باشد. به همین دلیل کشورهای گوناگون عدد بازتولید نزدیک 1 دارند، اما نرخ مرگ در آنها به شدت متفاوت است.

از همین مثال ساده روشن است که نقش یک تعطیلی ضربتی چند هفته ای چقدر برجسته است: بعد از چند هفته تعطیلی و کاهش شدید تماس ها، تعداد بیماران افت شدیدی خواهد کرد. اگر بعد از تحمل این چند هفته سخت، سطح تعاملات و فعالیتهای اقتصادی دقیقا به سطح فعلی برشود.

... از آن به بعد سطح پایدار تعداد بیماران و به دنبال آن مرگ و میر روزانه در سطح تعادلی بسیار پایین تری پایدار خواهد شد. اما چگونه می تواند تعداد بیماران را از 500 به 100 رساند؟ تجربه ایران درماه های گذشته نشان می دهد که تنها راه یک تعطیلی گسترده تمام فعالیت های غیرضروری است.

این شکل نشان می دهد که در ماه های گذشته در ایران هر بیمار به طور متوسط چند نفر را بیمار کرده است. برای کاهش تعداد بیماران از 500 به 100، باید دوره تعطیلی گسترده فروردین را تکرار کرد (تنها بازه ای که عدد بازتولید از 1 کمتر بود، همان دوره تعطیلی کامل فعالیت های غیرضروری بود)

مساله پیش روی سیاستگذار این است: میزان مرگ و میر روزانه فعلی در حدود 500 نفر را تا مدت ها بپذیرد یا سختی 3-4 هفته تعطیلی را به جان بخرد و از آن پس تعداد مرگ و میر روزانه 100 نفر را تحمل کند. به عبارتی با چند هفته تعطیلی، می توان سالیانه جان بیش از 100 هزار نفر را نجات داد!

سطح فعالیت های اقتصادی بعد از این تعطیلی می تواند به شدت افزایش یابد و به میزان سابق نزدیک شود، اما باید رعایت پروتکلهای معرفی شده در مقاله ما (لینک: http://web.stanford.edu/~mohamwad/CoronaI.pdf) با جدیت فراوان پیگیری شود تا عدد بازتولید از 1 بیشتر نشود.

نکته ای که ورای هدف این رشتو است اما اهمیت بسیار بالایی دارد این است که علت این تعطیلی گسترده باید با شفافیت به عموم مردم توضیح داده شود و سیاست های اقتصادی و بازتوزیعی در کنار آن پیگیری شود.

این متن با همراهی محمدمروتی نوشته شده است.

abanhome.com: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت را از ما بخواهید.