دلایل سقوط دوچرخه سواری به گروه چهار آسیا، ایران چوب چه چیزی را می خورد؟ - مجله آزمون اول

مصطفی چایچی در تبادل نظر با خبرنگاران در مورد اینکه چرا ایران در گروه بندی اتحادیه دنیای دوچرخه سواری در گروه چهار آسیا قرار گرفته است، بیان نمود: اتحادیه دنیای، براساس عملکرد، مبارزه با دوپینگ، مدال آوری ، مسائل اقتصادی و آشنایی به قوانین و مقررات اتحادیه دنیای و حرکت در راستای اعتلای ورزش دوچرخه سواری، فدراسیون ها را در چهار رتبه تقسیم بندی نموده است و دوچرخه سواری ایران در حال حاضر در گروه چهار در کنار کشورهای آسیایی چون افغانستان، کامبوج، لائوس، میانمار، برونئی و غیره واقع شده است . دلیل آن هم اقداماتی بود که یا برخلاف قوانین انجام دادند و یا خیلی ضعیف عمل نموده اند. این در حالی است که ایران با توجه به دوچرخه سوارانی که دارد، تورهایی که برگزار می کرد، باید صندلی بهتری داشته باشد. سال 2016 ایران در گروه دوم بود سال 2018 به گروه سوم تنزل کرد و اکنون هم در گروه چهار قراردارد.اگر فدراسیون دوچرخه سواری به این نقطه رسید برای این بود که قوانین بین المللی و داخلی را رعایت نکرد.

او ادامه داد: اینکه ورزشکاری دوپینگش مثبت گردد و رسانه ای نگردد، یعنی تخلف. از وظایف صریح و آشکار فدراسیون دوچرخه سواری مبارزه جدی با دوپینگ و رعایت قوانین و مقررات اتحادیه بین المللی دوچرخه سواری است. با اعلام و توبیخ ورزشکار خاطی باید به ورزشکاران یاد داده گردد که تخلف، توبیخ به همراه دارد نه همراهی و پست دادن. با این کار قبح این کار یعنی دوپینگ در دوچرخه سواری ریخته شد و ورزشکار جوانان، عظیمسالان، پیشکسوتان، خانم و آقا دوپینگ را جزء لاینفک دوچرخه سواری می دانند و به دنبال راه هایی هستند که تست دوپینگشان مثبت نگردد.

مدیر سابق تیم های ملی دوچرخه سواری اضافه نمود: اتحادیه دنیای خیلی روی مسئله دوپینگ حساس است و بخاطر کارهایی که ایران انجام داد صندلی خود را در اتحادیه دنیای از دست داد. چون می داند فدراسیون ایران در این زمینه کم کاری و حتی تخلف نموده است. این مسئله حتی روی دعوت تیم های باشگاهی و تیم ملی ایران به تورهای آسیایی هم تاثیر گذار بوده است. برگزار نمایندگان تورها تیمی که سابقه دوپینگ داشته باشد را دعوت نمی کند چون نمی خواهند اعتبار مسابقات خود به خطر بیفتد. این می گردد که باشگاه ها دعوت نشده، به مسابقه نمی فرایند و بی انگیزه می شوند و در نهایت شاهد انحلال آنها هستیم.

چایچی در مورد اینکه دوچرخه سواری ایران چه کم کاری هایی انجام داده که روی صندلیش تاثیر گذاشته است، تاکید نمود: نه تنها دیدگاه اتحادیه دنیای بلکه کل جامعه دوچرخه سواری دنیا نسبت به دوچرخه سواری ایران بسیار بد شده است و این غیر قابل انکار است. چون فدراسیون ایران در زمینه های مختلف مطابق با قوانین بین المللی عمل نکرد. برای مثال یک ورزشکار محروم را به عنوان سرمربی انتخاب کرد که این مسئله باعث واکنش اتحادیه دنیای شد. حتی رییس وقت فدراسیون را دوبار برای توضیحات و پاسخگویی به این مورد و چند مورد دیگر به فدراسیون دنیای احضار کردند.

او ادامه داد: همچنین اجازه شرکت ورزشکار محروم در مسابقات، انجام خودسرانه تست های به اصطلاح سلامت، اطلاعات غلط و نادرست در مورد برگزاری اردوهای تیم ملی و خیلی موارد دیگر که همگی ارزش و شان دوچرخه سواری ایران را در اتحادیه دنیای پایین آورد. نتیجه بی اعتمادی به فدراسیون دوچرخه سواری از طرف اتحادیه بین المللی دوچرخه سواری باعث شد که برای بیشتر ورزشکاران ایران دستور صدور پاسپورت بیولوژیکی صادر شد. جالب توجه است که ورزشکاران کشورهای دیگر صاحب عنوان و مقام در دوچرخه سواری در آسیا که سالانه 20-30 مدال قهرمانی آسیا را درو می نمایند به اندازه ایران دارای پاسپورت بیولوژیکی نیستند. این ها واقعیت هایی است که هیچ زمانی پوشیده نخواهد ماند و هر فردی به عنوان ریاست فدراسیون انتخاب گردد، می تواند به راحتی تمام این موارد را از اتحادیه دنیای استعلام بگیرد و دلیل این موارد را جویا گردد.

چایچی با اشاره به تست سلامت که فدراسیون یک زمان از ورزشکاران می گرفت و ورزشکاران را از شرکت در مسابقات رسمی محروم می ساخت گفت: از لحاظ قانونی فدراسیون حق دریافت تست برای جلوگیری یک ورزشکار از شرکت در مسابقه ای را ندارد مگر اینکه به وسیله مجاری قانونی مانند نادو و زیر نظر اتحادیه دنیای باشد. زمانی که فدراسیون دوچرخه سواری چنین کاری را انجام داد، اتحادیه دنیای متوجه این مسئله شد و واکنش نشان داد. اگر چنین نبود چرا ادامه پیدا نکرد؟ آن موقع هزینه گزافی برای انجام این تست ها پرداخت شد. حتی از ورزشکاران ضمانت 50 میلیونی گرفته شد اما چه تاثیری در مبارزه با دوپینگ داشت؟

چایچی در پاسخ به این پرسش که چقدر دوپینگ در بین دوچرخه سواران رخنه نموده است، توضیح داد: تعداد افراد محروم چه در جدول محرومین فدراسیون دنیای و چه در نادو ایران گویای این واقعیت است. ببینید از نحوه رکاب زدن یک دوچرخه سوار، انجام تست های منظم دوپینگ توسط ستاد مبارزه با دوپینگ کشور می توان این موضوع را کنترل کرد. البته ورزشکاران بسیار خوبی هم اکنون وجود دارند که سالم هستند و رکاب می زنند. مهم تر اینکه در بین ورزشکارانی که اقدام به این کار می نمایند ورزشکارانی نیز هستند که اگر از چنین کارهایی دست بردارند عملکرد بهتری می توانند داشته باشند.

او اضافه نمود: زمانی که من به عنوان مدیر تیم های ملی انجام وظیفه می کردم، تمام سعی و کوششم بر این بود ورزشکاران را از این معضل دور کنیم، ورزشکاران جدید و توانمند را حمایت کنیم و از روی آوردن این ورزشکاران به این معضل جلوگیری کنیم. اگر ورزشکاری ببیند که با سالم رقابت کردن به جایی نمی رسد مطمئنا به سمت دوپینگ کشیده می گردد.اما نکته مهم الان این است که آبروی ایران در دوچرخه سواری دنیا رفته است. وقتی رکابزنان ما در مسابقات عظیم و کوچک شرکت می نمایند با چشم ورزشکاران دوپینگی به آنها نگاه می نمایند. این واقعیتی است که چه بخواهیم و چه نخواهیم وجود دارد. این اتفاق به یک باره صورت نگرفته است. کوشش باید بر این باشد که این ذهنیت پاک گردد وگرنه ورزشکاران سالم، جدید و جوان تحت الشعاع این موضوع قرار می گیرند. جذب تیم های خوب و خارجی نمی شوند و با توجه به این مشکل حتی تیم های باشگاهی خوب ما مجوز شرکت در مسابقات را نمی گیرند و مسلما تیم های باشگاهی یکی یکی منحل می شوند.

abanhome.com: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت را از ما بخواهید.